अथ 'शदेः शित' इति भाष्यादेकव्यक्तिनिमित्तकमेव कृताकृतप्रसङ्गित्वं गृह्यते। अतस्तद्विपरीतमनित्यमित्यस्य फलितमाह – शब्दान्तरस्येति शब्दान्तरादिति च। तदन्तस्येति। पूर्वं विकरणे तद्विशिष्टस्यैव लङव्यवहितपूर्वत्वविशिष्टाङ्गत्वादिति बोध्यम्। एतत्फलन्तु इषधातोः सनि, द्विर्वचनेऽडागमयोः प्राप्तौ इटि कृते षिशब्दस्य तदकृते, षशब्दस्येति शब्दान्तरप्राप्तिकानित्या द्विर्वचनात्. नित्यत्वेन पूर्वमिटि, षिशब्दस्य द्वित्वे एषिषिषतीति॥४३॥ ॥४४॥