परिभाषार्थमञ्जरी

भाष्ये प्रत्याख्यातमिति। ननु 'इको गुणवृद्धी'ति सूत्रे भाष्ये इक्परिभाषाया 'दिव औदि'त्यादावपि प्रवृत्तौ द्यौरित्यादाविको विधेयमौत्वादिकं प्रवर्तते इत्याशङ्क्य संज्ञया विधाने नियम इति समाधानमुक्तम्। तत्र च गुणवृद्धिग्रहणं पूर्वसूत्रादनुवर्तते। यदि तदनुवर्तते 'अदेङ्गुणः' वृद्धिश्चेत्यदेङो वृद्धिसंज्ञापि प्राप्नोति इति वृद्धिसंज्ञां प्राप्य सम्बन्धमनुवर्तते अथवा मण्डूकगतिराश्रीयते इत्यादिसमाधानान्युक्तानि। तत्र समाधानमध्ये  अथवाऽन्वर्थसंज्ञावचनाद् अनुकर्षणफलकचकाराकरणान् नादेङां संज्ञेति वदता अनुकर्षणार्थकचानामावश्यकता सूचितेति तद्विरोध इति चेन्न। 'लुटि च क्लृपः' किमर्थश्चकारः स्यसनोरित्येतदनुकृष्यते। यदि तर्हि नान्तरेण चकारमनुवृत्तिर्भवति 'द्युद्भ्यो लुङी'ति अत्रापि चकारः कर्तव्यः विभाषेत्यनुकर्षणार्थः। अथेदानीमन्तरेण चकारमनुवृत्तिर्भवति। इहापि नार्थश्चकारेण। एवञ्च सर्व्वे चकाराः प्रत्याख्यायन्त इत्यादिप्रत्याख्यापकप्रत्यक्षभाष्यैर्विरोधेनास्यैकदेशयुक्तित्वादिति दिक्॥७९॥